Сабтҳои охирин
С. МИРЗОРАҲМАТОВ: «ЧИЗЕ, КИ МЕНАВИСАМ, МАВҚЕИ ШАҲРВАНДИИ МАН АСТ!»
Хонандагони азиз, суҳбате доштем бо рӯзноманигор ва нависандаи маъруф Саломиддин Мирзораҳматов, ки инак манзури шумо мегардонем: – Устод, хуш омадед ба идораи мо. Сараввал каме дар бораи худ нақл мекардед.
Хатари ҷиддие, ки имрӯз одаму оламро таҳдид менамояд.
Ҷомеаи имрӯза бо хатари ҷиддие, ки ба бақои одаму олам таҳдид менамояд, рӯ ба рӯ гаштааст, ки номи он терроризм мебошад. Албатта, онҳое ки инсониятро дар тамоми тӯли таърихи мавҷудияташ ҳамроҳӣ намуда, омадааст беасос нест. Решаҳои терроризм хеле чуқур буда, ба базаи иҷтимои он, ба асосҳо ва ё пояҳои идеологӣ, таърихӣ фарҳангӣ ва ҷаҳонбинии он […]
КАЛ ТАБИБ БОШАД, САРИ ХУДРО ТАБОБАТ МЕКУНАД
Чандест дар фазои иттилоотӣ “панду андарзҳои” ду тан бо номи мавлавӣ Абдуқадир ва Фирӯз пахш мешавад ва гӯё ин ду мулҳид на мавлавӣ фарҳанги исломиро таблиғ мекунанд ва гӯё дар Тоҷикистон, ки 99 фисадаш мусулмон ва пайрави мазҳаби ҳанафия мебошанд, аз роҳу тариқаи дини мубини ислом дур шудаанд ва фарҳанги ҳиҷобу сатрро пуштипо зада, ки […]