Дар ҳақиқат чунин ҳам ҳаст. Мо чи қадаре, ки нерӯи барқро сарфакорона кам истифода намоем, дар дар охири моҳ барои истифодаи он ҳамон қадар маблағ кам месупорем . инро ҳам дар ёд дошт, ки вақте ки мо қувваи барқро сарфа менамоем, шароити ба таври муътадилкор кардани заводу фабрика ва корхонаҳои истеҳсолӣ фароҳам оварда мешавад. Боиси таассуф аст, ки на ҳама ба дарки ин масъала мерасад ва аз қувваи барқ сарфаҷӯёна истифода истифода менамоянд. Мушоҳидаҳо нишон медиҳад, ки қисме аз соҳибхонаҳо нисбати даромади оила, он заҳмате, ки сардори оила барои ба даст овардани маблағ мекашанд, бепарвоанд. Аз қувваи барқ бе зарурат шабонарӯзӣ истифода мекунанд. Мардуми мо солҳо азоби бе барқиро кашидаанд. Ҳолатҳое буд, ки бо сабаби бебарқӣ баъзеҳо аз деҳа ба шаҳр кӯч бастанл. Имрӯз ҳам ба ин ё он сабаб додани барқро қатъ намоянд, ҳамон лаҳза таъбамон хира мегардад ва бо шикоят оғоз менамоем. Бояд дар хотир дошт, ки дар баробари он ки мо дар замони Истиқлолияти давлатӣ нерӯгоҳҳои зиёди тавлидкунандаи барқро ба монанди “Помир – 1”, “Сангтуда– 1”, “Сангтуда – 2”, маркази дуюми барқу гармидиҳии шаҳри Душанбе, ду агрегати Нерӯгоҳи Барқи Обиии “Роғун”, инчунин нерӯгоҳи “Тоҷикистон” дар ноҳияи Мурғоб ва дигар нерӯгоҳҳои худро сохта ба истифода дода бошем ҳам, то ҳол ба истиқлолияти пурраи энергетикӣ нарасидаем. Ба ҳамаи ин нигоҳ накарда Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 14 январи соли 2017 маҳдудияти таъмини қувваи барқ дар кишваро пурра бардошт. Аз 14 январи соли 2017 то имрӯз мардуми Тоҷикистон 24 соат бо нерӯи барқ таъмин мебошад. Бар замми ин, чи тавре ҳамагон огоҳӣ доранд сол то сол гармшавии ҳаво ва кам гардидани захираи об дар баландкӯҳҳо бо сабаби кам боридани барф ва бо суръати баланд обшавии пиряхҳо ба истеҳсоли қувваи барқ монеа эҷод намуда истодааст. Чи тавре дар Муроҷиатномаи Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон омадааст, тирамоҳу зимистони соли 2019 – 2020 дар минтақаҳои ташаккулёбии маҷрои дарёҳои Вахш ва Панҷ боришоти барф ниҳоят кам буд ва 50 фоиз ҳаҷми солҳои гузаштаро ташкил кард. Чунин вазъият дар таърихи Тоҷикистон бори аввал ба вуҷуд омад. Имрӯз об дар маҷрои дарёи Панҷ нисбат ба солҳои гузашта 2 ҳазор метри мукааб, аз ҷумла дар дарёи Вахш 800 метри мукааб, яъне 50 фоиз кам аст. Ҳоло дар обанбори Норак захираи об нисбат ба соли гузашта 17 метр кам аст. Сокинони ноҳия бояд бидонанд, ки 50 фоизи барқи истеҳсолшударо аҳолӣ истифода менамояд. Агар бихоҳем, ки дигарбора дар додани барқ маҳдудият ба вуҷуд наояд, ҳар як оила, тамоми ташкилоту муассисаҳо, ширкату корхонаҳо новобаста аз шакли моликияташон бояд онро сарфакорона истифода ва маблағи барқи истифоданамудаашонро сари вақт пардохт намоянд.
Сабтҳои охирин
Аз беномусон,терористону экстемистон ватанро бояд хифз кард.
Бояд дарк кард, ки дар охири асри ХХ ва ибтидои асри ХХ1 инсоният ба хатари ҷиддие мисли терроризм ва экстремизм рӯ ба рӯ шудааст, ки ба бақои одаму олам таҳдид мекунад. Тавре Пешвои миллат иброз доштанд: “Имрӯзҳо равандҳои геополитикӣ ҳамоно мураккабу печида боқӣ монда, боиси афзоиши мухолифату низоъҳо, шиддат гирифтани рақобат ва талоши кишварҳо барои […]
ТЕРРОРИЗМ – ЗУҲУРОТИ ХАРОБИОВАР.
ТЕРРОРИЗМ – ЗУҲУРОТИ ХАРОБИОВАР Терроризм чист ва он чӣ гуна падидаест? Бисёриҳо дар бораи терроризм ва моҳияти он фаҳмиши дуруст надоранд, ин падидаи манфиро вобаста ба ҷаҳонбинии худ арзёбӣ мекунанд. Яке онро ҷанги муқаддас, дигаре бологузоштани ғурури халқу миллати хеш, савумӣ афзалтар донистани нажоди худ аз болои дигар нажодҳо иборат медонад. Аммо ҳақиқати ҳол тамоман […]
Фоҷиаҳои солҳои 90 – уми асри гузашта ва оқибатҳои даҳшатбори он
Ба истиқлолияти давлати расидани Тоҷикистон ба мисли ҳамаи ҷамоҳири давлати Шӯравӣ ба ҳамин давраи ҳассоси рушди ҷомеа башарӣ рост омад. Тоҷикистони тозаистиқлол ҳам ба мисли ҳама ҷузъҳои дигари он давлати пошхӯрда ба бӯҳрони амиқи сиёсиву иқтисодӣ ва иҷтимоию фарҳангӣ рӯ ба рӯ омад. Нишонаҳои нахустини ҳолати бӯҳронӣ ҳануз аз соли 1990, ки алакай сиёсати давлати […]