Сабтҳои охирин
Шомили гурӯҳҳои ифротӣ аз мафкураи пасти инсонӣ манша мегирад.
Дар давлати мо имрӯз барои ҷавонон шароитҳои зарури фароҳам оварда шудааст. Бо вучуди ин, бархе ҳанӯзҳам вобаста ба раванди ҷаҳонишавӣ шиддат гирифтани муборизаҳои итилоотӣ, инчунин воридшавии мафкураи бегона ба зеҳни ҷомеа шомили гурӯҳҳои терористиву экстремистӣ мешаванд. Ҳар як фарди солимфикри ҷомеа ба масъалаҳои худшиносиву худогоҳӣ, ҳифзи арзишҳои миллӣ, таърихиву фарҳангӣ, ҷаҳонбинии демокративу дунявӣ, пойдории ваҳдат […]
“Оби ганда ба ҳандақ” ва ё амал бади кардаи хоинон ҳеҷ гоҳ фаромӯш намешавад.
Оре, мо ҷавонон шоҳиди гуфтаҳои хоинони миллат, ки тавассути шабакаҳои интернетӣ нисбати давлату миллати худ, тафриқаҳои иғвоангезонаро пахш менамоянд огоҳ буда, онҳоро намегузорем, ки бори дигар миллату давлати тоҷикро доғдор созанд. Роҳбарони ин ҳизби хунхор мақсади нопоки худро мекӯшиданд (мехостанд сохтори давлатдориро дигар намуда, ба ҷойи он давлати исломӣ ва ба ҷойи мазҳаби Ҳанафи мазҳаби […]
Зуҳуроти номатлуби ҷомеа
Зуҳуроти номатлуби ҷомеа Терроризм зуҳуроти мушкили гуногунҷабҳаи ҳаёти ҷамъиятӣ буда, дорои таърихи чандасра ва хусусиятҳои равиявию даҳшатона мебошад, ки диққати ҷомеаи ҷаҳониро ба худ ҷалб менамояд. Пайдоиши калимаи «террор» дар забони лотинӣ бо ду маъно дарҷ гардидааст: Дар маънои «тарс», «даҳшат»; Дар маънои «предмети тарс», «ваҳмандозандаи ҳолат». Баъди чунин маънидодкунӣ аниқтараш дар асри 18 калимаи «террор» аз […]