Выступление Дилорома Махкамовой на конференции ОБСЕ в Варшаве ВАРАШВА. ОБСЕ. 19.09.2019
Сабтҳои охирин
Сафари созандаи Раҳбар ва бадхоҳии душманон
Сафарҳои Пешвои миллат ҳамеша бо ҳадафи созандагию бунёдкорӣ ва гулгулшукуфии Ватани ҷоноҷонамон равона шуда, сермаҳсулу пур аз дастовардҳоянд. Ин сафарҳо ҷиҳати табодули таҷриба, сармоягузорӣ, рушди соҳаҳои ҳаётан муҳими ҷомеа саҳмгузор буда, барои боз ҳам дар арсаҳои гуногуни сиёсиву иҷтимоӣ ва иқтисодиву молиявӣ ба пешрафт мувоҷеҳ шудани кишвар имкони воқеӣ фароҳам меоваранд.
Зарафо Раҳмонӣ: Кабирӣ ба мо хиёнат кард
Хоҳараш гуфта буд: «Зарафо, ман дилам ба ту месӯзад, зеро азоб хоҳӣ кашид!» Зарафо Раҳмонӣ, аъзои Шӯрои сиёсии Ҳизби наҳзати исломии Тоҷикистон (ҳизби дар Тоҷикистон мамнӯъ) ва ягона зан аз раёсати ин ҳизб, ки барои даст доштан дар кӯшиши табаддулоти давлатӣ дар Тоҷикистон аз ҷониби мақомот боздошт шуда буд.
Хатари ҷиддие, ки имрӯз одаму оламро таҳдид менамояд.
Ҷомеаи имрӯза бо хатари ҷиддие, ки ба бақои одаму олам таҳдид менамояд, рӯ ба рӯ гаштааст, ки номи он терроризм мебошад. Албатта, онҳое ки инсониятро дар тамоми тӯли таърихи мавҷудияташ ҳамроҳӣ намуда, омадааст беасос нест. Решаҳои терроризм хеле чуқур буда, ба базаи иҷтимои он, ба асосҳо ва ё пояҳои идеологӣ, таърихӣ фарҳангӣ ва ҷаҳонбинии он […]