Бо таъсири интернет, шабакаҳои мухталифи иҷтимоӣ ва дигар воситаҳои иттилоотӣ иддае аз ҷавонони сустиродаву ноогоҳ ба доми тазвири гурӯҳҳои манфиатҷӯ афтида, ба миллату Ватани худ хиёнат менамоянд, обрӯ ва мақоми мамлакатро дар арсаи байналмилалӣ паст мегардонанд. Онҳо ҷони худро дар хатар гузошта, ба хотири ваъдаҳои бардурӯғ ҳаёти худро барбод медиҳанд ва волидайну наздиконашонро дар миёни ҷомеа шармсор мегардонанд.” Ҷавононе, ки ба бекорӣ ва муҳоҷирати меҳнатӣ гирифторанд бештар ба гурӯҳҳои террористӣ шомил мешаванд. Шахсоне, ки онхо масъул ба воридшавии ҷавонон ба гурӯҳҳои террористианд, бо суханони зебо ва боварикунонанда сухан мегӯянду мафкураи ҷавонони соддаро ба пуррагӣ иваз мекунанд ва онҳоро чун ашё барои нафъи худ истифода мебаранд. Дар лаҳзаҳои ҳассос барои ҳар яки мо зарур аст, ки аз як гиребон сар бароварда ҳамеша роҳи дӯстиву рафоқату якдилиро пеш гирем. Бинобар ин, агар мо воқеан ҳам хоҳиш дошта бошем, ки наслҳои ояндаи башарият дар фазои эътимоду боварӣ ва ҳусни тафоҳум зиндагӣ кунанд, бояд аз муқобилгузории тамаддунҳо даст кашем, инсонро ба ғарбию шарқӣ, сиёҳпӯсту сафедпӯст, осиёиву аврупоӣ, мусулмону масеҳӣ ҷудо накунем ва падидаҳои ҳама гуна тамаддунро чун як узви томи тамаддуни башарӣ баррасӣ намоем. Ислом низ ба зоти хеш чун оини масеҳӣ, буддоӣ, яҳудӣ, зардуштӣ ва дигар мазҳабҳои ҷаҳонӣ як дастоварди бузурги тамаддуни башарист. Аз ин лиҳоз терроризм ва ифротгароиро аз ниқобҳои сиёсӣ ва динӣ ҷудо карда, ҳадафҳои сиёсӣ, манфиатҳои гурӯҳӣ, шиорҳои авомфиребона ва ғаразҳои инсонбадбинии онҳоро ошкоро баён кардан ва аз истифодаи истилоҳҳои «терроризми исломӣ», «экстремизми исломӣ» худдорӣ намудан зарур аст”. Барои пойдории сулҳу субот, оромиву осудагӣ дар Тоҷикистони азизамон фикр мекунам, ки яке аз роҳҳои асосии мубориза зидди терроризм ин дар ҷавонон пайдо кардани ҳисси ватанхоҳиву меҳанпарастӣ мебошад. Халқи тоҷик аз қадимулайм тамоми фарозиву нишебиҳои таърихро убур карда, барои расидан ба озодӣ, ки неъмати бебаҳо, кафили пешрафт ва шарти барои миллат мебошад ҷоннисориҳои зиёде кардааст. Насли ҷавони имрӯза низ бояд барои пойдории амнияти имрӯзаи Тоҷикистон бо зуҳуроти номатлуби ҷомеа аз ҷумла терроризму экстремизм мубориза баранд ва саъю кӯшиш намоян, то ки сулҳу суботи тоҷикон пойдор бошад.
Сабтҳои охирин
ТЕРРОЗИМ ВА ЭКСТРЕМИЗМ ЗУҲУРОТИ НОМАТЛУБИ ЗАМОНИ МУОСИР
Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар баромадҳояшон пайваста қайд мекунад, «Терроризм ватан, забон, наҷот ва дин надорад. Дар ибтидои асри ХХ1 инсоният ба хатари ҷиддие рӯ ба рӯ гаштааст, ки номи он «Терроризми байналмилалӣ» мебошад. Имрӯз терроризм дар минтақаҳои гуногун ҷаҳон доман паҳн карда хатари бузурги иҷтимои дорад, […]
Оғози сафари расмии Сарвазири Ҷумҳурии Исломии Покистон Имрон Хон
16 сентябр Сарвазири Ҷумҳурии Исломии Покистон Имрон Хон бо сафари расмӣ ва ҷиҳати иштирок дар ҷаласаи Шӯрои сарони давлатҳои аъзои Созмони ҳамкории Шанхай ба Тоҷикистон ташриф овард. 17 сентябр маросими истиқболи расмии Сарвазири Ҷумҳурии Исломии Покистон дар майдони Қасри миллат, ки ба хотири пазироии меҳмон идона оро ёфта буд, баргузор гардид. Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ […]
Нақши занон ва ҷавонон дар ҷомеаи имрӯза
Занону духтарон дар ҷомеаи имрӯзаи мо нақши фаъол дошта, дар аксари соҳаҳо, бахусус дар бахшҳои иҷтимоӣ бештар кору фаъолият менамоянд. Ҳоло шумораи занон дар соҳаҳои маориф беш аз 70%, тандурустӣ ва ҳифзи иҷтимоӣ 67%, фарҳанг 51% ва дар сафи хизматчиёни давлатӣ 23,3 % – ро ташкил медиҳанд. Дар соҳаҳои кишоварзӣ низ саҳми занону духтарон […]