Зӯровари дар оила – кирдори зиддиҳуқии қасдонаи дорои хусусияти ҷисмонӣ, рӯҳи, шаҳвонӣ ё иқтисодӣ, ки дар доираи муносибатҳои оилавӣ аз ҷониби як узви оила нисбат ба дигар узви оила содир шуда, боиси поймол шудани ҳуқуқ ва озодиҳои ӯ расонидани дарди ҷисмонӣ ё зарар ба саломатии у мегардад ё таҳдиди расонидани чунин зарарро ба вуҷуд меорад. Низоъҳо ва нофаҳмиҳо дар ҳама муҳити муоширати инсонҳо ҷой доранд ва бешубҳа як ҷузъи ҷудонашавандаи муоширати байни одамон мебошанд. Вақте , ки ҷонибҳои муноқишакунанда озодона ақидаи худро бидуни нақзи ҳуқуқ ва озодиҳои мухолиф баён мекунанд, ин рафтори зӯроварона нест, ва баръакс, вақте фикру иродаи як иштирокчии муноқиша бо ҳамсуҳбаташ дигар таҳмил мегардад , муноқиша метавонад ба амали нодуруст- амали зӯроварона табдил ёбад, яъне ҳуқуқи озодиҳои шахси дигар аллакай поймол карда мешавад. Агар низоъ дар ҷомеа ҷоиз бошад , пас зӯроварӣ дар оила як амали ғайриимкон ва ғайриқонунӣ мебошад. Аз ин рӯ, муҳим аст, ки ин ду маҳфҳумро дақиқ фарқ карда ва фаҳмидани он зарур аст, ки зӯроварӣ дар оила аз ҷониби қонун манъ карда шудааст мо бояд нагӯзорем, ки зӯровари дар оилаҳо рух диҳад ва инчунин сади роҳи онҳо шуда корҳои фаҳмондадиҳиро зиёд ба роҳ монем новобаста дар деҳаҳо маҳаллаҳо корҳои фаҳмондадиҳи , семинарҳо оиди зӯровари дар оила гузаронем.
Сабтҳои охирин
“Indifference to fate of Afghanistan will lead to an increase in violence, humanitarian catastrophe and a serious threat to security and stability in the region and the world” – Emomali Rahmon
“Indifference to the fate of Afghanistan will lead to an increase in violence, deterioration in the lives of its people, the outbreak of an imposed civil war on the scale of the 90s of the last century, a humanitarian catastrophe, the continuation of this country’s role as a breeding ground for international terrorism and a […]
ТЕРРОРИЗМ: ТАЪРИХИ ПАЙДОИШ ВА МЕХАНИЗМИ ПЕШГИРИИ ОН
Терроризм ваҳшониятаст. Мақсади онҳо бавуҷуд овардани ваҳшату бесарусомонӣ ва бароварда сохтани ниятҳои нопоки хеш мебошад. Барои террористу экстремист чи тавре Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти ҶумҳурииТоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар баромадҳояш қайд менамояд ватан, миллат, дину мазҳаб қадру қиммате надорад. Шиддати ин таҳдиди ҷаҳонӣ имрӯз ҳам паст нашудааст. Вазъи ноустувори ҷаҳони муосир дар […]
ЧАШМАИ ОФТОБРО ЧӢ ГУНОҲ? Ё ШАРҲИ АЪМОЛИ ЗАРХАРИДОНЕ, КИ НА АЗ ХУДО МЕТАРАСАНДУ НА ШАРМЕ АЗ МАРДУМ ДОРАНД
Дар сомонаи АМИТ мақолаи «Тоҷик, тоҷикият, коронавирус ва нангу номус»-ро, ки ба қалами Азимҷон Раҳмонзода, Зиёев Субҳиддин ва Фирдавс Мирзоёров тааллуқ дорад, хонда ба сомонаҳое, ки муаллифон зикр кардаанд, (аз қабили Ахбор. ком, Паём. нет, Ислоҳ. нет ва амсоли инҳо) муроҷиат карда, то хеле ба худ наомадам.